|
Daha öncesinde ise Kemal abi ile yaşadığımız pek çok hatıra var. Ofisindeki konuşmalarımız, Türkiye gazetesindeki sohbetlerimiz, Cağaloğlu’nun dar sokaklarında aniden karşılaştığımızda birbirimizden kopamayıp ayakta dakikalarca devam eden konuşmalarımız. Hep gülen, efendi hâliyle Kemal Çapraz. Dâvâsında samimi, nutuk atmayan, kendi çıkarını “günümüzde normali de bu” deyip öne sürüklemeyen bir dâvâ adamı.
Güzel insan.
Ufuk Ötesin'den Gül hanım bana telefon açıp: 'Bu ay Kemal Çapraz’ı yazıyoruz' dediğinde aklıma onunla alâkalı yazabilecek pek çok şey doluşmuştu. Şimdi yazı masasına oturunca o karışıklıktan bir şey çıkarıp öne koymak çok zor hakikaten. Onunla tanışmam gazetede olmuştu. İlk zamanlar ben soruyor, tecrübeli Kemal abi cevaplıyordu. Bilgisini kıskanmadan verenlerdi.
Daha sonra Türkiye Gazeteciler Cemiyeti çalışmaları. Cemiyet’te Kemal abi gerçekten bir çığır açtı. Çoğu arkadaşımız ilgi göstermese de Kemal abinin yapmak istediği şeyi kavrayan arkadaşlar orada Kemal abinin başkan olması için çalıştı. Her ne kadar başkanlık kısmet olmasa da bu çaba bizdeki kompleksi yıkmak için çok iyi bir vesile oldu. Kendi içimize kapanık bir gazetecilikten çıkarak çok daha başarılı olabileceğimizi anladık. Zaten onun haberleri araştırmaları gerçekten bizlere hep yeni ufuklar açtı.
Aynen Ufuk Ötesi gibi…
Kırım'da bir ara birlikte idik. Kırım Türklerinin efsanevî lideri Mustafa Abdülcemil
Kırımoğlu ile beni tanıştırmıştı.
Kırım meclisinde yüzlerce Kırımlıdan Kemal Çapraz sesleri duymak gerçekten büyük bir onur idi.
Kemal abinin vefat haberini bir haber sitesinden öğrendim. Bilgisayarın başında bir an Kemal Çapraz ismini gördüm. Aklıma ilk gelen şey onun bir ödül alarak bu habere konu olmuş olabileceğiydi. Fakat dikkatlice bakınca inanamadığım satırları okudum.
Kemal abimiz bir trafik kazası sonrasında vefat etmişti. Hemen gazeteyi aradım ve acı gerçekle somut olarak karşılaştım.
Bir ramazan günü Yaradan Kemal abiyi yanına çağırmıştı.
Ne desek ne yazsak boş.
Kemal abi Yaradanına kavuşmuş durumda. Bayramı Mevlâsıyla yaptı.
Başta Zühal hanım ve çocuklarına sabır, sevgili abime de Allahtan yeniden rahmet diliyorum
Seni sevdik abi
Allah mekânını cennet etsin.
|
