|
|
|
Severek yaşayanlar, sevilerek ölenler
|
Ölüm sevinmesin hiç, ömrünü vermez bada
El kadrini canından daha artık bilenler
Hazin bir hatıra tek kalacaktır dünyada
Severek yaşayanlar, sevilerek ölenler. |
Dr. Şerahil Laçın-Çocukluğumdan bu yana hatıramda yuva salmış bu dizelerin ne zamansa değerli dostum Kemal Çaprazın ölümünün ardından onun kısa ömrüne yakışan en anlamlı mısralar olarak hatırlayacağımı hiç düşünmemiştim.
Severek yaşamak – bu yaşam sadece ömrünü Türk dünyasının bütövlüğü (bütünlüğü), yüceliği davasına adayan Kemal Çaprazların yaşamı olabilirdi. Bir Saka (Yakut), Şor Türkünün kimlik mücadelesine sahip çıkan, bir Kırım Tatarının çok büyük zorluklarla diktiği evinin tuğlasını omuzlayan, bir Azeri Türkünün haykırışlarına kulak veren, Altaylardan Kosova’ya ezilen her Türkün acılarına ortak olan Kemal Çaprazın ömrü olabilirdi. Oldu da.
Bu değerli vatan evlâdı ile 1994 yılının ağustosunda Kırımda, Bahçesaray’da 2. Türk Dünyası Gençlik Kurultayında tanışmıştım. Dünyanın her tarafından gelen ve o eski Osmanlı topraklarında mehter marşlarıyla Akmesçit sokaklarını titreten Türkün muhteşem birliğini her an yanında taşıdığı fotoğraf makinesinin karelerinde gözleri sevinç yaşlarıyla dolarak ölümsüzleştirmeye çalışan Kemal Çapraz ile tanışmanın gururunu yaşamıştım o zamanlar. Azeri kalem dostum Ekber Ekberzadenin
Mavi gözlü Mustafa Kemal
Kırğı gözlü Mustafa Kemal
mısraları ile biten şiiri söylerken kövrelen (duygulanan) Kemal Çaprazı, Türk bayrağı üzerinde uzanıp güneşlenmeye kalkışan bir yabancının elinden o bayrağı almak için savaş veren Ufuk Ülger hanımefendinin bu “savaşı” ile gururlanan Kemal Çaprazı unutmadık. Hele Evpatoryanın göbeğinde yıllara meydan okuyan Mimar Sinan eseri camide göz yaşlarıyla kıldığımız cuma namazını unuturmuyuz? Daha aylar önce Kırım Türklerinin efsaneleşen lideri Mustafa Cemiloğlunu ziyaretimde Kemal Çaprazın “Sürgünde Yeşeren Vatan: Kırım” kitabını o büyük dava adamının kütüphanesinin baş uçunda bir vefa hediyesi olarak nece koruduğunun şahidi oldum.
Kırım Türklerinin ayakta kalma mücadelesine bigane kalmayan Kemal Çapraz bir Kırım Türk çocuğu okusun diye, Kırımda okullar, hastaneler açılsın diye Türkiye’de döğmediği kapı bırakmamıştı. İsmayıl bey Gaspıralının “Dilde, Fikirde, İşte Birlik” şiarından yola çıkan Çapraz
Kırım Türklerinin Milli marşının ilk mısrasını kısacık ömrünün “and”ı, yemini yapmıştı;
“Ant etkemen milletimin yarasını sarmağa”
Sevilerek ölmek – Sevilerek ölenlerin kervanına katılan değerli vatan evladı Kemal Çapraz. Zaman gelecek kadir kıymet bilen Türk halkı bin bir umutla kurduğun “Turan Kültür Vakfı”nı,”Kültür Ocağı Derneği”ni senin adınla anacaktır. O ocaklarda vatan sevdalı Kemal Çaprazlar yetişecektir. Türkistanlı, Kırımlı çocuklar Kemal Çapraz adını taşıyan okullarda okuyacaklar.
Tabutunu gökler bile göz yaşlarıyla ıslattı. Bir zamanlar Bahçesaray’da, Han Sarayında “Göz yaşı çeşmesi”nin yanında çektirdiğimiz resme bakıyorum. İnanıyorum ki arkanca göz yaşı döken binlerce dostların gibi o çeşme de ağlamaktadır. Yerin cennet olsun!
|
Bu haber 15138 defa okundu.
|
Ufuk Ötesi : 2008 / 11
|
|
|