Kasım 2008

Ö T E S İ

 

8.12.2024 



.

 
Mehmet Türker

Türk Dünyasının dervişi


O dünyada iki şey için yaşamıştı: Al bayrak ve Bozkurt. Al bayrağı herkesten fazla hak etmişti. Tabutun üzeri Kırımlıların Tarak Tamgalı Gök bayrağının yanı sıra diğer Türk cumhuriyetlerinin bayraklarıyla süslenmişti. Yumruk kadar kalbine dünya Türklüğünü sığdırmış 44 yaşında bir insanın cenaze töreninde, bu dünyada tekrar her şeyin karşılıklı olduğunu gördüm: Sevenin sevildiği gerçeği cami avlusundaydı.

O sabah biraz rahatsızdım. Dostum Hüseyin Akman arayıp hâl hatır sorduğunda, kötü olduğumu söyleyince, “Şimdi vereceği haberle daha da kötü olacaksın” dedi ve hemen ahizeden:
“Abi, Kemal’i kaybettik” haberini verdi. Onlarca tanıdığım Kemal’den benim hafızamda en derin yer eden iki tanesi: Mustafa Kemal ve hayatta olanlardan da Kemal Çapraz’dı. Hiç tereddüt etmedim ve ağzımdan:
“Kemal Çapraz’ı mı?” sorusu çıktı.
“Evet!” diye tasdik etti Akman. İnanılacak gibi değildi. Nasıl olduğunu anlattı. Afalladım, kendi kendime “İnanılır gibi değil”, “Olamaz yahu” diye mırıldanıyordum, evdekiler de telâşımı anladılar. Onlar da Kemal’i ne kadar çok sevdiğimi bildiklerinden benim kadar üzüldüler.
Hemen toparlanıp Cağaloğlu’ndaki “Ufuk Ötesi” gazetesine doğru yola çıktım. Aklım fikrim sabah saatlerinde aldığım haberdeydi. Cağaloğlu yokuşunu çıkarken Kemal’i düşünüyordum. Az sonra gazete binasına girince karşımda bulacağımı düşünüyordum. 1989 yılında Bulgaristan’dan Türkiye’ye geldiğimiz yıl Türkiye gazetesinde işe başlamıştım. Bana kardeş elini uzatanlardan biri Kemal Çapraz’dı. O günlerde halen iktidarda olan Jivkov hükümetinden benim kadar nefret ederdi. Bizler Bulgaristan’da iken milliyetçi üniversiteli Türk gençlerini organize edip İstanbul’da düzenlenen telin mitinglerinin ön saflarında yer aldıklarını anlatıyordu. Bulgaristan Türklerinin durumuyla yakînen ilgilenmesinden çok memnun olmuştum.
1994 yılında gazetede Servet Kabaklı’nın yönetiminde “Türk Dünyası” servisi kuruldu. Kemal Çaprazla aynı serviste çalışırken kendisini daha yakından tanıma fırsatım oldu. O yıllarda bekârdı. Dış Türklerle yatıp, dış Türklerle kalkan bir gençti. Kısa sürede gazeteciler camiasında dış Türkler denince ilk akla gelen Kemal Çapraz olmuştu. Ondaki bayrak ve milliyet sevgisi her şeyin üstündeydi.
“Ufuk Ötesi” gazetesinin bulunduğu kata girdiğimde her zaman yerinden kalkıp beni gülen gözlerle karşılayan, karşısındaki koltukta yer gösteren, tanıdım tanıyalı hilâli bıyıklarını (son birkaç yıl hariç) hiç değiştirmeyen Kemal yoktu… Yıllardır gazetede Çapraz’ın sağ kolu olan Gül’ün iki gözü ağlamaktan kızarmış, Aydil Erol da keza.. Şamil ve tanımadığım daha birçok kişi bu güzel dostumuzun ölüm haberiyle şoktaydılar.
O ana kadar şaka diye düşündüğüm haberin gerçek olduğunu anlasam da bir türlü gerçekliğine inanamıyordum.
Ertesi gün Kartal, Soğanlık’taki Mezarlıklar Müdürlüğü’nün morgundan çıkardığımız al bayrağa sarılı tabutu görünce inanmamak elde değildi. Kemal trafik terörünün aldığı bir şehitti. O dünyada iki şey için yaşamıştı: Al bayrak ve Bozkurt. Al bayrağı herkesten fazla hak etmişti. Tabutun üzeri Kırımlıların Tarak Tamgalı Gök bayrağının yanı sıra diğer Türk cumhuriyetlerinin bayraklarıyla süslenmişti. Yumruk kadar kalbine dünya Türklüğünü sığdırmış 44 yaşında bir insanın cenaze töreninde, bu dünyada tekrar her şeyin karşılıklı olduğunu gördüm: Sevenin sevildiği gerçeği cami avlusundaydı. Binlerce seveninin gözü yaşlı; aralarında Kırgız, Tatar, Kazak, Türkmen, Azeri Türkü olan simalar eksik değildi. Milletvekillerinden belediye başkanlarına varınca hep buradaydılar. Hele de Türkiye gazetesinden 90’lı yılların başında istihbarat servisi çalışanlarının tekmili Türk dünyasının “dervişi” Kemal Çaprazla dünyada ebediyen vedalaşmanın acısıyla cenaze namazında saf tutmuştu. Prof. Dr. Mustafa Erkal Hoca acıklı konuşmasında “O, dâvânın emrindeydi” diyordu. Kemal, Tuzla mezarlığında toprağa verildiğinde eski milletvekili, gazeteci Nazif Okumuş da “O Türk Dünyası’nın dervişiydi” sözlerini telâffuz ediyordu.


ufuk@ufukotesi.com

Bu yazı toplam 20278 defa okunmuştur.

Ufuk Ötesi Gazetesi'nde yayınlanan yazı, haber ve fotoğraflar kaynak gösterilerek iktibas edilebilir.

UFUK ÖTESİ.COM

BU YAZIYI TAVSİYE EDİN

Adınız  Soyadınız

E-posta adresiniz
Arkadaşınızın e-posta adresi

 

Yazdır  - Sayfanın Başına Dön 

 

 Sayı :79

 KÜNYE
 
 ARŞİV
 
 ABONELİK
 
 REKLAM
 
 
  YAZARLAR
 Ali Arif Esatgil
Bayrak gibi yaşamak...
 Alptekin Cevherli
En zor yazım…
 Doç. Dr. Fethi Gedikli
Şimşek gibi çakıp geçen ülkücü
 Dr. Yusuf Gedikli
Sevgili Kemalciğim, candaşım, kardaşım, arkadaşım…
 Kemal Çapraz
Son söz...
 Olcay Yazıcı
Asil Neslin Son Temsilcisi: Kemâl Çapraz
 Bayram Akcan
“BOZKURT” Kemal ÇAPRAZ
 Aydil Erol
Bu çapraz, kimin çaprazı?!!
 Şahin Zenginal
Sensiz hayat zor olacak
 Ünal  Bolat
Sevdiğini Türk için seven Alperen
 Hayri Ataş
“YA BÖYLE ÖLÜM DEĞİL Mİ ERKEN”
 Mehmet Türker
Türk Dünyasının dervişi
 Mehmet Nuri Yardım
Kemal Çapraz diye bir kahraman
 Prof Dr. Ali Osman Özcan
Ufuk Ötesinde Çapraz Ateş
 Orhan Seyfi Şirin
Çapraz doğuştan ‘Reis’ti
 Rasim Ekşi
Kardeşim Kemal’in Vasiyeti
 Dr. Orhan  Gedikli
Sevgili Kemal Kardeşimin Ardından
 Özdemir Özsoy
Seni unutamayız
 Dr. Ünal Metin
“Ufuk Ötesi” yaşıyor
 Aybars Fırat
Kastamonu Beyefendisi
 Süleyman Özkonuk
Öteki Ufuk
 Coşkun Çokyiğit
Kemal Çapraz “Tek Ağaç”lardandı
 Zeki Hacı ibrahimoğlu
30 yıllık dostumdu
 Baki Günay
Kırım Meclisinde Kemal Çapraz sesleri
 Ahmet Tüzün
İz Bırakan
 Cem  Sökmen
Metropoldeki dâvâ adamı: Kemal Çapraz
 Hüseyin Özbek
Kemal Bey
 Asuman Özdemir
Sermayeye kurban gittin…
           
       
 
   

Karahan 2002